Η παλιά εξέδρα μπροστά στην Ταβέρνα Λιακέα έχει πολλές ιστορίες να μας διηγηθεί. Τότε που περήφανη και με καμάρι στεκόταν αγέρωχη μέσα στη θάλασσα κόντρα στο λυσσαλέο κύμα προσπαθούσε να μείνει όρθια περιμέντας πότε τον καπετάν Γιώργο να βγάλει τα ψάρια από το καίκι του, πότε τους βαρκάρηδες να χουν ένα στεγνο διάδρομο προς την στεριά, πότε τα παιδιά ...
Αχ αυτά τα παιδιά που έτρεχαν γρήγορα πάνω της για να κάνουν βουτιές στη θάλασσα!
και να τα γέλια και οι χαρές που φερνε μια μικρή εξέδρα κόντρα στο κύμα.
Σήμερα έμεινε μόνο η ανάμνηση και μια απορία ...
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου